ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΟΠΑΕ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΟΠΑΕ

Ο Σύλλογός μας αντιμετώπισε μια πρωτόγνωρη κατάσταση κατά τη διάρκεια της διετίας που πέρασε. Το προηγούμενο Δ.Σ. συγκροτήθηκε το 2023, τις ίδιες πάνω κάτω μέρες που εξαγγέλθηκε η συγχώνευση των οργανισμών. Ο Σύλλογος ήρθε αντιμέτωπος με τον νόμο Βαρτζόπουλου και αποτέλεσε μια δημόσια φωνή υπεράσπισης των υπηρεσιών αντιμετώπισης των εξαρτήσεων και των εργαζόμενων σε αυτές. Ακόμα, άλλαξε εγκαίρως το καταστατικό του με τις ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες που προβλέπονται, εκπροσωπώντας πλέον τους εργαζόμενους στον ΕΟΠΑΕ, ενώ πρόβαλε με σταθερότητα τη θέση για έναν ενιαίο σύλλογο στον νέο οργανισμό. Τέλος, στάθηκε από την πρώτη στιγμή ξεκάθαρα απέναντι στο αυταρχικό μοντέλο διοίκησης του ΕΟΠΑΕ και την τεράστια απαξίωση που αυτό έφερε για τις υπηρεσίες και τους εργαζόμενους. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, και μετά την πρόσφατη εκλογική διαδικασία, ο Σύλλογος κατάφερε να διατηρήσει τις δυνάμεις του, ώστε τώρα να μπορεί να ξεκινήσει μία διαδικασία μεγαλύτερης συγκρότησης και ανασυγκρότησής του και να ανταποκριθεί στον ρόλο του.

Το νέο Δ.Σ. που συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο του 2025 με διετή θητεία, συζήτησε στην πρώτη του συνεδρίαση για τις βασικές του κατευθύνσεις και προτεραιότητες, και εκτιμά ότι:

Το γενικότερο πολιτικό τοπίο, που αναπόφευκτα επηρεάζει το πλαίσιο μέσα στο οποίο δρούμε, χαρακτηρίζεται από μια γενικευμένη ρευστοποίηση και αδυναμία εξεύρεσης λύσεων στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η κοινωνία και η χώρα. Σε κυβερνητικό επίπεδο, προκρίνονται καθεστωτικές μέθοδοι για την παραμονή στην εξουσία και την αναπαραγωγή της προς όφελος κλειστών κύκλων συμφερόντων ξεκομμένων από την κοινωνία. Η δημόσια σφαίρα κινείται με όρους μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, γεγονός που καθορίζει με ιδιαίτερο τρόπο και την κατάσταση στο κράτος και τον δημόσιο τομέα. Η δημοκρατία αποστεώνεται και η συμμετοχή των πολιτών εκλείπει. Ταυτόχρονα, ενώ όλοι διαπιστώνουν την αδυναμία αποτελεσματικής αντιπολίτευσης, δεν έχει εκλείψει η κοινωνική διαθεσιμότητα για μεγάλες αλλαγές με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις αξίες της δικαιοσύνης, της διαφάνειας, του σεβασμού και της ελευθερίας, όπως δείχνει η ιστορία των Τεμπών. Τέλος, ο χώρος του συνδικαλισμού διέρχεται μια βαθιά κρίση αξιοπιστίας, γεγονός που σχετίζεται με τον τρόπο που πολιτεύονται, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις, όλες οι βασικές εκδοχές και πτέρυγές του.

Η κατάσταση στον ΕΟΠΑΕ σημαδεύεται τόσο από τα δομικά προβλήματα που αυτός φέρει με βάση τον ιδρυτικό του νόμο, όσο και από τις ακραίες επιλογές της συγκεκριμένης διοίκησης. Στον οργανισμό επικρατεί η λογική του μηχανισμού και το πελατειακό μοντέλο, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις ίδιες τις υπηρεσίες. Ο φόβος και ο αυταρχισμός, η έλλειψη οποιασδήποτε διαδικασίας, η αυθαιρεσία και η ενός ανδρός αρχή αποτελούν τα μόνα σταθερά στοιχεία του μοντέλου διοίκησης. Αυτά έρχονται ως εύκολη λύση για να καλύψουν την απόλυτη γύμνια και αδιαφορία στο επίπεδο οποιουδήποτε σοβαρού σχεδιασμού και επιστημονικής γνώσης για το αντικείμενο. Στον οργανισμό συνέβη ένα γενικευμένο πογκρόμ και μια άνευ προηγουμένου απαξίωση του ανθρώπινου και επιστημονικού δυναμικού, ενώ συνειδητή επιλογή της διοίκησης είναι η ευρείας κλίμακας ανακύκλωση των εργαζομένων ώστε το έμπειρο και καταρτισμένο δυναμικό με δικαιώματα και άποψη για την εργασία του να αντικατασταθεί με ένα ευέλικτο δυναμικό χωρίς δικαιώματα και γνώμη, που θα βρίσκεται υπό ομηρία και υπό τη συνεχή απειλή διακοπής της εργασιακής σχέσης. Δυστυχώς όλο αυτό το μοντέλο διοίκησης διαθέτει και έναν συνδικαλιστικό βραχίονα ώστε να διαχέεται και μέσα στους ίδιους τους εργαζόμενους.

Σε συνέχεια αυτών των διαπιστώσεων, το Δ.Σ. του Συλλόγου προκρίνει τις παρακάτω κατευθύνσεις:

Γενικότερη κατεύθυνσή μας παραμένει η κατάργηση του νόμου και η αντικατάστασή του από έναν άλλο που θα ρυθμίζει όλο το τοπίο στον χώρο της πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων με σεβασμό στη διαφορετικότητα, την αυτονομία και την ιστορία των θεραπευτικών παρεμβάσεων, σε συνέργεια και προς όφελος της κοινωνίας. Η λογική ενός ενιαίου κρατικού φορέα όπου θα συγχωνεύονταν όλα τα διαφορετικά μοντέλα και φορείς, με ταυτόχρονο άνοιγμα του πεδίου στην ιδιωτική κερδοσκοπία, αποδείχθηκε στην πράξη καταστροφική. Η πολυδιαφημισμένη «διασύνδεση» και «διαλειτουργικότητα» έφερε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα, με πολυκερματισμό των υπηρεσιών και κατάργηση της σχέσης ανάμεσα στα διαφορετικά επίπεδα της θεραπευτικής διαδικασίας. Διαπιστώνουμε ότι η λογική του «επιτελικού κράτους» στην πράξη μεταφράζεται σε περισσότερο κρατικό αυταρχισμό και καθόλου δημόσιο χώρο. Απέναντι σε αυτό, απαντάμε: Λιγότερο κράτος (αυταρχικό, πελατειακό, κομματικό, κατασταλτικό κλπ) και περισσότερο Δημόσιο, αλλά και τροποποίηση της σχέσης και του συσχετισμού με το «ιδιωτικό». Σε αυτή την κατεύθυνση σκοπεύουμε να συναντηθούμε με κάθε προσπάθεια στον χώρο μας και ευρύτερα για περισσότερη δημοκρατία και ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες για την κοινωνία.

Στο εσωτερικό του φορέα, η κατάσταση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σχετικά ανεπανόρθωτη. Το πλήγμα που έχουν επιφέρει ο νόμος μαζί με το συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης είναι τεράστιο και δεν είναι εύκολο η κατάσταση να αναταχθεί άμεσα μέσα από διορθωτικές κινήσεις. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να αγωνιστούμε μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ακόμα κι αν δεν τις έχουμε επιλέξει. Αποσκοπούμε στο να ξεπεραστεί ο φόβος που επιβάλλεται και να δυναμώσουμε μέσα στον οργανισμό έναν πόλο για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, του διαλόγου και των διαδικασιών, της δουλειάς των ανθρώπων, της αξιοπρέπειας σε όλα τα επίπεδα, των υπηρεσιών προς την κοινωνία. Επαναλαμβάνουμε ότι δεν επιθυμούμε να συνδιοικήσουμε ή να διαμοιράσουμε μικροεξουσίες και μικροσυμφέροντα σε μια λογική συνδιαλλαγής, αλλά να διεκδικήσουμε και να κατοχυρώσουμε δικαιώματα και διαδικασίες. Επιμένουμε στην υπεράσπιση των ίδιων των υπηρεσιών, πιστεύοντας βαθιά ότι δεν μπορούν «εξαρτημένοι» και φοβισμένοι εργαζόμενοι να παρέχουν υπηρεσίες αντιμετώπισης των εξαρτήσεων. Επιμένουμε στη θέση για υπεράσπιση του πλουραλισμού στις μεθόδους πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων με επίκεντρο τους λήπτες των υπηρεσιών. Τέλος, ειδικό θέμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η αντιμετώπιση της επιλεκτικής παραβίασης ακόμα και της υφιστάμενης νομοθεσίας από τους διοικούντες.

Στη βάση αυτών των κατευθύνσεων, το Δ.Σ. του Συλλόγου προκρίνει για το επόμενο διάστημα τις παρακάτω προτεραιότητες:

Ανασυγκρότηση του Συλλόγου μέσα από ανταπόκριση σε όσα περιγράψαμε πιο πάνω. Συσχέτιση και συνύπαρξη των εργαζομένων από όποιον φορέα κι αν προέρχονται, εμπλοκή περισσότερων ανθρώπων με τα του συλλόγου. Επισκέψεις και διάλογος με όλους τους συναδέλφους στους χώρους εργασίας. Θέλουμε να χτίσουμε έναν σύλλογο διαφορετικό από τα συνήθη πρότυπα συνδικαλισμού, ένα εγχείρημα συμμετοχικό και δημοκρατικό με ουσιαστικό λόγο και θέση στα πράγματα.

Αναβάθμιση της επικοινωνίας του Συλλόγου, τόσο στον δημόσιο διάλογο, τις σχέσεις με τα ΜΜΕ και τα μέσα δικτύωσης, όσο και στο εσωτερικό του οργανισμού.

Έμφαση στην Επιστημονική Επιτροπή του Συλλόγου, η οποία πρέπει να συγκροτηθεί, να έχει αναβαθμισμένη λειτουργία και να εξοπλίζει τον Σύλλογο με εργασίες, θέσεις και προτάσεις για τα θέματα της πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.

Έμφαση στην προσπάθεια για έναν ενιαίο σύλλογο όλων των εργαζομένων με την ανάπτυξη πρωτοβουλιών για να ξεδιπλωθεί περισσότερο αυτή η λογική που θεωρούμε ότι αποτελεί επιθυμία της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων.

Άμεσες ενέργειες ώστε να υπάρξει διαδικασία συλλογικής διαπραγμάτευσης για Συλλογική Σύμβαση και Κανονισμό Εργασίας που θα ρυθμίζει τα ζητήματα όλων των εργαζόμενων στον ΕΟΠΑΕ κατοχυρώνοντας τα δικαιώματά τους.

Υπεράσπιση των δικαιωμάτων των συναδέλφων με ελαστικές σχέσεις εργασίας, συζήτηση, ενημέρωση και διεκδίκηση της παραμονής στον οργανισμό με πλήρη απασχόληση, ίσα δικαιώματα και ασφαλείς συνθήκες εργασίας.

Προώθηση και υποστήριξη με όλες τις αναγκαίες ενέργειες, ατομικές και συλλογικές κινήσεις στο νομικό επίπεδο, για να σταματήσουν οι πολλαπλές παραβιάσεις της νομοθεσίας, η στοχοποίηση των εργαζομένων, οι εκδικητικές πρακτικές και η εργασιακή παρενόχληση.

Προσπάθεια για σταδιακή ανταπόκριση στην πληθώρα ανοιχτών θεμάτων, όπως ενδεικτικά είναι οι διακρίσεις στα επιδόματα, η παράνομη άρνηση διαλόγου από τη μεριά της διοίκησης, η μη εφαρμογή της απόφασης του ΟΜΕΔ για τον Κανονισμό Εργασίας, τα ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία.

Προσκαλούμε όλους και όλες τους εργαζόμενους/ες σε διάλογο για αυτές τις κατευθύνσεις, επιθυμούμε να ακούσουμε τη γνώμη, τις τυχόν παρατηρήσεις ή διαφωνίες και να συνομιλήσουμε πάνω σε αυτές. Μπορείτε με κάθε τρόπο (mail, διά ζώσης κλπ) να μας κοινοποιήσετε οτιδήποτε σχετικό.

Νοέμβριος 2025